Eser Sıra Numarası: 180216eser04
SU
MİSALİ
Hayat
nedir? Ne değildir? Nasıl yaşamalı insan ? Neden yaşıyoruz? Büyükler hep der ya
hayat su misali akıp gidiyor… öyle midir hayat akıp gider mi ? Birşeyler kalmaz
mı bizden hayata dair…İnsan güzel şeyler yaptığında kalıcı eserler bıraktığında
hayat daha anlamlı olmaz mı? Su misali akar
elbet günler, aylar , yıllar… Ama insanca, mutlulukla, barış içinde ve onurlu yaşamak gerekmez mi hayatı!
Hayatı;
yapıp ettiklerimiz, değerlerimiz, yaşantılarımız anlamlandırmaz mı?
Nedir
bu telaş, yoğunluk, koşturmacalar… sınavlar hep sınavlar… hep başarılı ol tembihleri…
Başarılı olmak nedir? Ne değildir?
Bir ağaç fidanı dikelim de büyüsün.
Sadece fidanı dikmekle iş biter mi? Güzel ve sağlıklı büyür mü bu fidan? Yerini
sevmiş midir? Gerekli olan günışığını alabiliyor mu? Suyu yeterli mi ? Hatta
ilgileneni var mı? Yani seveni!.. Bir fidanın toprağı iyi olmalı, doğru zamanda
sulaması, budaması, ilaçlanması yapılmalıdır. Güzel meyveler vermesi için
özenle bakımı yapılmalıdır. Onun doğasına, yapısına uygun yapılmalı ki herşey; rahat
büyüsün gelişsin. İnsan, yani biz
gençlerde öyle değil miyiz? Bizlerin bulunduğu aile, çevre, toplum sağlıklı,
güçlü ve sevgi ortamını bizlere verirse bizler iyi yetişmez miyiz?
Ama kaygı duyuyorum, korkuyorum
gelecekten, yarınlarımdan. Ya sınavlarda başarılı olamazsam? Ne derim aileme,
nasıl açıklarım. Bana toplumda iş verirler mi? Hani sınav başarın diyecekler.
Hep yeterli puan arayacaklar? Bu tuhaf geliyor bana! Birazda yanlış buluyorum
bu sadece sınavla ölçme yöntemini. Bu bir sorun. Bir sınava girdim ve sizlerin
istediği puanı yapamadım diyelim. Evet ben başarısız mı oldum şimdi. Bir sınav benim
hayat başarımı belirleyecek !!! inanılmaz bir durum bu. Ben biraz yavaş öğrenen
bir insanım. Ancak özen gösterdiğimde içimdeki hayalleri gerçek yapabilirim.
Ama ben arkadaşlarımın hızına yetişemiyorum. Onlarda yetişemiyorlar bu sistemin
hızına. Hepimiz stres altındayız. Ama en çok da ben bozuluyorum bu duruma.
Neden benim ilgi, bilgi ve becerimi duygularımı dikkate alan bir değerlendirme
sistemi yok. Okulda öğretmen, sınıf ortamı benim öğrenme durumuma uygun değil.
Beni dikkate alan bir değerlendirme geliştirme yöntemi yok. Sizlerin, sistemin
benden istediği o sınavlardaki zamana, anlama ve cevaplama telaşına
yetişemiyorum… sadece yetişemiyorum. Ben de anlıyorum hayatı. Ancak bu stresli
telaşı anlayamıyorum sadece. Her insanın her gencin ayrı dünyaları vardır ve
özeldir. Bu dünyanın beni anlamadığını
düşünüyorum. Ben biraz yavaşım diye beni dikkate almıyorlar. Beni kişisel
özelliklerime göre değerlendirsinler istiyorum. Şöyle anlatmak istiyorum;
Ben küçük bir pınarım. Doğdum ve yavaşça
akıyorum bu hayatın içinden… Doğan güneşi selamlayarak başlıyorum güne…
Başlıyorum akmaya etrafımdaki küçük çakıl taşlarına dokunarak, geçtiğim
yerlerde azıcık dinlenerek, toprağın kokusunu duyarak, küçük bir çiçeği
sulayarak ve o çiçeğin kokusunu içime
süzerek geçiyorum bulduğum dere yataklarından… biliyorum biraz yavaşım… Olsun tadını
çıkararak yaşamak istiyorum. Yaşlı bir ağacın köklerine süzülürken onun
hikayelerini dinlemek hoşuma gidiyor. O sırada başka şeyler de keşfetme
fırsatım oluyor üstelik. Mesela başka bir böcek su içmeye geliyor kenardan
onunla da konuşuyorum. Ve su veriyorum çok susayanlara… Bu güzel birşey mutlu
ediyor insanı. Bir sürü macera ve heyecan dolu şey var etrafta bakıyorum
herşeye. Hayatı hissetmeden yaşamak istemiyorum.
Şimdi
bakıyorum çocuklar oyun oynamıyorlar. Hep sınava hazırlanma telaşındalar. Hep
şu kadar soru çözdüm sen kaç tane diyorlar.
Biz gençlerde; hangi okul, hangi lise, hangi üniversite, hangi meslek ??? Ne
kadar para kazanacaksın? Büyük bir telaş koşturmaca içerisindeyiz. Sınav
kaygısı ve stresi yüzünden gülmeyi unutuyoruz! Hep sınav hep sınav…
Bize
nasıl yaşamak gerektiğini, mutlu olmayı, iyi insan olmayı öğreten bir sistem
istiyorum.
İnsanları
ayırt etmeden herkesin duygu ve dünyasına saygı duyan bir sistem istiyorum…
Yaşlıları
kenara itmeyen saygıyı önemli kılan, doğayı sevdiren ve koruyan, her canlıya
hoşgörüyü esas alan bir eğitim istiyorum.
Sevgi,
kardeşlik , dostluk ve paylaşmanın güzel olduğundan bahseden bir eğitim
istiyorum…
Yükseleceğim
diye, hep daha çok başarı ve para
kazanacağım diye hayatın güzelliklerini
yaşamayı unutturmayan bir sistem istiyorum…
Hem
biliyorum denize de ulaşacağımı… birgün mutlaka ulaşacağım o masmavi uçsuz
bucaksız denize… Yeter ki imkan verin, beni anlayın ve dinleyin. Her gencin
yapacağı başarılı olacağı güzel şeyler var hayatın içinde…
Neden
hırsla, telaş içinde ve stres altında
yapıyoruz tüm bunları?
Su
misali akıp gidiyor hayat… Küçük bir pınar misali neden tadını çıkarmayalım…
